سنجش ابعاد کیفیت در بخش سیستم اتوبوسرانی با توجه به خدمات ارایه شده در این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار است. ایـن پژوهـش بـرای اندازه گیـری کیفیت حمل ونقـل عمومـی، بوسیله اسـتاندارد TCQSM را پیشـنهاد مـی کنـد. هدف ارزیابی کیفیت خدمات و رضایت شهروندان از خدمات اتوبوسرانی و قیمت کرایه های اتوبوسرانی شهری بوسیله استاندارد TCQSM است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه هدف در این پژوهش کلیه مسافران و خدمت گیرندگان از خدمات سامانه اتوبوسرانی شهری می باشد که در بهار 1401 بر روی 384 نفر از مراجعه کنندگان به ایستگاه های اتوبوس شهری صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد SERVQUAL بود که کیفیت خدمات و قیمت را مورد سنجش قرار داد. داده ها با استفاده از استاندارد TCQSM مورد تحلیل قرار گرفتند. به طورکلی نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که علیرغم تلاشهای صورت گرفته در جهت بهبود کیفیت خدمات سامانه اتوبوسرانی شهری لیکن تا رسیدن به کیفیت قابل قبول خدمات براساس استاندارد TCQSM که مبتنی بر دیدگاه مسافر (بجای دیدگاه ارائه دهنده خدمت) است، فاصله وجود دارد و این امر نیازمند توجه بیشتر مدیران شهری به سامانههای حمل و نقل عمومی است.

متن کامل مقاله های این شماره به زبان انگلیسی منتشر شده است، لطفا برای مشاهده مقالات به بخش انگلیسی مراجعه فرماییدلطفا برای مشاهده مقاله های این شماره اینجا را کلیک کنید.

پس از گسترش شهرها و افزایش جمعیت شهری، نیاز به جابجایی و استفاده از وسایل نقلیه به طور فزاینده ای گسترش و تراکم ترافیک را در نواحی شهری پدید آورد که خود بسیاری از چالش ها همچون آلودگی های هوا و صدا را سبب گردید. از این پس مدیران شهری حمل و نقل همگانی را عنصر اصلی دستیابی به سامانه حمل و نقلی متعادل معرفی نمودند. گسترش پراکنده شهر یزد و توسعه شهرک های آن در جهت های غربی و جنوبی و شمالی و همچنین به سبب مرکزیت اداری و سیاسی استان و نیز مراکز آموزشی و درمانی، روزانه حجم بالایی از سفرهای درون شهری صورت می پذیرد. در این میان شبکه اتوبوسرانی شهر یزد سهم قابل توجهی در جابجایی روزانه مسافران دارد. بنابراین مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از روشی توصیفی - تحلیلی و با ماهیتی کاربردی به ارزیابی کارایی سامانه اتوبوسرانی در یزد به ویژه در سه مسیر 11، 55 و 62 اتوبوسرانی با حجم بالای سفر بپردازد. به منظور انجام ارزیابی سامانه از معیارهای دسترسی پذیری و راحتی و آسایش مطرح شده در گزارش TCRP100 کمک گرفته شده است. در معیار دسترسی پذیری، به بررسی ساعات فعالیت خطوط در طول شبانه روز، فراوانی سرویس و درصد ناحیه تحت پوشش سرویس و در معیار راحتی و آسایش به محاسبه تطبیقی زمان کل سفر با اتوبوس و خودرو شخصی پرداخته شده است. سنجه های فوق به خوبی می تواند عملکرد سامانه و کیفیت سرویس آن را بسنجد و تصویری جامع از کارایی حمل و نقل همگانی را در شهر یزد ارائه دهد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بالابودن زمان سفر با اتوبوس در مقایسه با خودرو شخصی در حدود دو برابر است که علیرغم بالا بودن سطح سرویس ناحیه تحت پوشش منجر به ترغیب شهروندان برای استفاده از خودرو شخصی می شود.

در این مقاله به تجزیه و تحلیل عملکرد الگوریتم های زمان بندی PQ, FIFO و WFQ با استفاده از شبیه سازی سناریوهای مختلف از جمله سقوط ترافیکی، ترافیک دریافتی، تاخیر انتها به انتها وغیره، در یک شبکه سیمی تحت VoIP پرداخته می شود. همچنین روش MSRP فعال به عنوان روش رزرو پهنای باند پیشنهاد شده است. روش های صف بندی مختلف با کمک شبیه ساز OPNET مورد ارزیابی قرار می گیرند تا بسته های موجود در بافرها را پیش از ارسال آن ها مدیریت، تنظیم و اولویت بندی کنند. ازسوی دیگر، پارامترهای مختلف مانند لرزش، تغییرات تاخیر بسته و تاخیر end to end بسته و ترافیک بسته های ارسالی و دریافتی بررسی شده اند. عملکرد طرح های صف بندی مختلف نیز تحت تاثیر تعداد مختلف گره ها قرار می گیرند. در نهایت از این تحلیل و ارزیابی، بهترین طرح صف بندی انتخاب شده است.

رشد نمایی اینترنت منجر به اهمیت گسترش روزافزون سرویس ها، کاربران و برنامه های کاربردی بیشتر شده است. در نتیجه سرعت بیشتر و کیفیت سرویس بهتر، مهمترین چالش های دنیای شبکه امروزی می باشند. با ترکیب تکنولوژی MPLS همراه با سرویس خدمات متمایز و مهندسی ترافیک می توان به ارتقا پارامترهای کیفیت سرویس و استفاده بهینه از منابع و اجتناب از ازدحام در شبکه های نسل آتی کمک نمود. MLPS می تواند در یک توپولوژی شبکه BGP/MPLS VPN که توسعه یافته سایت های مختلف از کاربران برای انتقال داده می باشد پیاده سازی گردد. در این مقاله به ارایه ساختار BGP/MPLS VPN پرداخته شده و سپس با پیاده سازی شبکه MPLS مبتنی بر DiffServ بر روی VPN  کیفیت سرویس در شبکه بررسی گردیده است و سپس با استفاده از نرم افزارOPNET  مکانیزم های مختلف جهت ارتقا کیفیت سرویس در شبکه، در قالب سناریوهای مختلف شبیه سازی شده است. در اکثر روش های ارایه شده قبلی، با افزایش منابع برای ترافیک های اولویت پایین تر مانند BE وAF ترافیک های اولویت بالاتر مانند(Video, Voice) EF ، خدشه دار شده است. با اعمال مکانیزم های مدیریت و اجتناب از ازدحام برای ترافیک های با اولویت پایین تر و همچنین مهندسی ترافیک، نتایج بهتری برای ارایه کیفیت سرویس به ترافیک هایی که فوق العاده حساس به تاخیر می باشند نسبت به روش های قبلی ارایه شده است.

ماهیت شبکه سیار موردی، تغییرات ساختاری مداوم و عدم وابستگی گره ها به یک واحد مرکزی است. در این مقاله با استفاده از قوانین محاسبات پهنای باند مصرفی در قرارداد های چند پخشی سعی شده برای جلوگیری از کاهش تدریجی نرخ تحویل بسته ها، در زمانی که سرعت گره های شبکه در حال افزایش است، قرارداد سودمندی ارائه شود. قرارداد سودمند که با ایجاد تغییر در قرارداد مبنا تعبیه شده است، QB-ODMRP نام گذاری شده تا بتوان توانمندی های آن را از قرارداد مبنا ODMRP تشخیص داد. در این راستا شبیه سازی بر روی60 گره متحرک و غیر متحرک با نرم افزار گلوموسیم نسخه 2.03 انجام شده و در سناریو های متفاوت کیفیت سرویس در آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتیجه های شبیه سازی نشان داد که روش پیشنهادی توانسته است 25 درصد نرخ تحویل بسته ها را بهبود بخشد و تاخیر انتها به انتها نسبت به قبل را در حدود 30 درصد کاهش دهد، که این فاکتورها همگی در بهبود کیفیت سرویس نقش اساسی دارند.

عملکرد هر سیستم حمل و نقل همگانی نظیر سیستم اتوبوسرانی با توجه به تقابل عرضه و تقاضا صورت می گیرد. طراحی خطوط اتوبوسرانی از اهمیت خاصی برخوردار است که با توجه به شرایط فنی و مالی محدود برای سرمایه گذاری جهت زیرساخت این سیستم انجام می شود. از آنجا که طراحی شبکه اتوبوسرانی، مساله ساده ای نیست، برای حل آن از روشهای مختلف از جمله از روشهای فراابتکاری استفاده می شود. روش مورد استفاده در این مقاله الگوریتم جستجوی ممنوع از روشهای فراابتکاری است. در این روش با تشکیل یک لیست ممنوع، مراحل مختلف جستجو در فضای جواب ذخیره سازی می شود و از این لیست حافظه جهت هدایت جستجو به سمت جوابهای بهتر استفاده می شود. برای مطالعه موردی، شهر قزوین انتخاب شده و از الگوریتم جستجوی ممنوع برای طراحی شبکه اتوبوسرانی این شهر استفاده گردیده است. در این مقاله برای اولین بار از روش جستجوی ممنوع برای طراحی خطوط شبکه اتوبوسرانی استفاده شده است.، نتایج نشان می دهند که با استفاده از این روش می توان شبکه ای طراحی کرد که به کمک آن کاهش قابل توجهی در هزینه های استفاده کنندگان و ارائه دهندگان سیستم ایجاد می شود.